დამიწების ფორმის მიხედვით, ფართოდ გამოყენებული ლიანდაგის ფირფიტა სამ ტიპად იყოფა: ერთღეროიანი, სამღეროიანი და ქვედა. ერთღეროიანი ლიანდაგის ფირფიტა ძირითადად გამოიყენება ბულდოზერებისა და ტრაქტორებისთვის, რადგან ამ ტიპის მექანიზმებისთვის ლიანდაგის ფირფიტას მაღალი მოჭიდების უნარი სჭირდება. თუმცა, ექსკავატორებში ის იშვიათად გამოიყენება და მხოლოდ მაშინ, როდესაც ექსკავატორი აღჭურვილია საბურღი თაროთი ან საჭიროებს დიდ ჰორიზონტალურ ბიძგს, გამოიყენება მცოცავი ფირფიტა. ქვესადგურის ბრუნვისას საჭიროა მაღალი მოჭიდების ძალა, ამიტომ მაღალი ფეხსაცმლის მყესი (ანუ ფეხსაცმლის ეკალი) ფეხსაცმლის მყესს შორის ნიადაგს (ან მიწას) შეკუმშავს, რაც გავლენას ახდენს ექსკავატორის მობილურობაზე.
ექსკავატორების უმეტესობა სამღეროვან მცოცავ ფირფიტას იყენებს, ზოგი კი - ბრტყელძირიან მცოცავ ფირფიტას. სამნეკნიანი მცოცავი ფირფიტის კონსტრუქციისას, პირველ რიგში, გამოითვლება მიწასთან შეხების წნევა და ლიანდაგსა და მიწას შორის ბადისებრი შეკვრის უნარი საჭირო მიკვრის უზრუნველსაყოფად. მეორეც, ლიანდაგის ფირფიტას უნდა ჰქონდეს უფრო მაღალი მოხრის სიმტკიცე და ცვეთამედეგობა. სამნეკნიან მცოცავ ფირფიტას, როგორც წესი, აქვს ორი ტალახის გამწმენდი ხვრელი. როდესაც მცოცავი ფირფიტა წამყვანი ბორბლის გარშემო ბრუნავს, ჯაჭვის რელსის სეგმენტზე არსებული ნალექის ავტომატურად მოცილება შესაძლებელია კბილის საშუალებით, ამიტომ ტალახის გამწმენდი ხვრელი უნდა იყოს განლაგებული ორ ხრახნის ხვრელს შორის, რომლებიც მცოცავ ფირფიტას ჯაჭვის რელსის სეგმენტზე ამაგრებს.
გამოქვეყნების დრო: 2018 წლის 29 ნოემბერი